Imi Lichtenfeld

Ο Imrich (“Imi”) Sde-Or, ο ιδρυτής του Krav Maga, γεννήθηκε το 1910 στην Βουδαπέστη, που εκείνη την εποχή ήταν το επίκεντρο της Αυστρο-Ουγγρικής Αυτοκρατορίας. Μεγάλωσε στην Μπρατισλάβα, την πρωτεύουσα της Σλοβακίας, σε ένα σπίτι όπου ο αθλητισμός και η παιδεία της Κεντρικής Ευρώπης ήταν σε μεγάλη εκτίμηση. Ο Samuel Lichtenfeld, ο πατέρας του, ήταν χωρίς αμφιβολία μία ξεχωριστή φιγούρα. Στα 13 του, μπήκε σε ένα περιοδεύων τσίρκο και για τα επόμενα 20 χρόνια καταπιάστηκε με την πάλη, την άρση βαρών και με διάφορες επιδείξεις δύναμης. Για εκείνον, το τσίρκο ήταν επίσης ένα σχολείο όπου συναντούσε ανθρώπους οι οποίοι ασχολούνταν με μία μεγάλη ποικιλία αθλημάτων, συμπεριλαμβανομένων και μερικών ασυνήθιστων. Αυτοί οι άνθρωποι έμαθαν στον Samuel ό,τι γνώριζαν, καθώς και διάφορες πολεμικές τέχνες.

Κάτω από την ενθάρρυνση του πατέρα του, ο Imi ενεργοποιήθηκε σε μια μεγάλη ποικιλία αθλημάτων. Πρώτα τελειοποιήθηκε στην κολύμβηση, ενώ ακολούθησαν η γυμναστική, η πάλη και η πυγμαχία.

Το 1928, ο Imi βγήκε νικητής στο Πρωτάθλημα Εφήβων Πυγμαχίας της Σλοβακίας και το 1929 στο Πρωτάθλημα Ενηλίκων (στη μεσαία κατηγορία και την κατηγορία φτερού). Εκείνη την χρονιά, βγήκε επίσης νικητής στο Εθνικό Πρωτάθλημα Πυγμαχίας και σε ένα Διεθνές Πρωτάθλημα γυμναστικής. Κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας, οι αθλητικές δραστηριότητες του Imi είχαν επίκεντρο την πάλη, τόσο ως αθλητής όσο και ως εκπαιδευτής.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, οι συνθήκες άρχισαν να αλλάζουν στην Μπρατισλάβα. Εμφανίστηκαν φασιστικές και αντι-Σημιτικές ομάδες, αποφασισμένες να ανατρέψουν την κοινωνική τάξη και να βλάψουν την κοινότητα των Εβραίων. Ο Imi έγινε κατά κάποιον τρόπο ο βασιλιάς χωρίς στέμμα, μιας ομάδας νεαρών Εβραίων, οι περισσότεροι των οποίων είχαν υπόβαθρο στην πυγμαχία, την πάλη και την άρση βαρών. Αυτή η ομάδα επιχείρησε να σταματήσει τους Αντισημίτες εισβολείς από το να εισχωρήσουν στην Εβραϊκή συνοικία και να προκαλέσουν χάος. Έτσι, μεταξύ το 1936 και το 1940, ο Imi έλαβε μέρος σε αναρίθμητες συμπλοκές.

Το 1940, αφού είχε πλέον γίνει ένα αγκάθι στο πλευρό των Αντισημιτικών τοπικών αρχών, ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων του, ο Imi εγκατέλειψε το σπίτι, την οικογένεια και τους φίλους του και μπάρκαρε με το τελευταίο καράβι μεταναστών που κατάφερε να ξεφύγει από τις δαγκάνες των Ναζί. Το όχημα ήταν ένα παλιό ποταμόπλοιο που ονομαζόταν Πέντσο και είχε στρατολογηθεί να μεταφέρει εκατοντάδες πρόσφυγες, από την Κεντρική Ευρώπη στην τότε Παλαιστίνη, όπου αργότερα ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Η συγκλονιστική ιστορία του Πέντσο και των επιβατών του αναφέρεται λεπτομερώς στο βιβλίο «Οδύσσεια», του John Birman (που δημοσιεύτηκε από τους Σάιμον & Σάστερ, στην Νέα Υόρκη, το 1984). Η προσωπική οδύσσεια του Imi, επάνω στο πλοίο και μετέπειτα, είναι γεμάτη με συναρπαστικά επεισόδια. Το 1994, ο Imi άρχισε να εκπαιδεύει μαχητές στον χώρο της προσωπικής του εξειδίκευσης: φυσική κατάσταση, κολύμβηση, πάλη, χρήση του μαχαιριού και άμυνες ενάντια σε επιθέσεις με μαχαίρι. Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, ο Imi εκπαίδευσε αρκετές επίλεκτες μονάδες της Χαγκάνα και την Παλμάκ (είναι η δύναμη κρούσης της Χαγκάνα και ο προπομπός των ειδικών μονάδων της IDF -Israeli Defense Force), συμπεριλαμβανομένης και της Παλ – Γιαμ, καθώς και όλες τις ομάδες της αστυνομίας και των αξιωματικών.

Το 1948, όταν ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ και σχηματίστηκε η IDF, ο Imi έγινε Διευθύνων Εκπαιδευτής για τη φυσική κατάσταση και το Krav Maga στη σχολή της IDF. Υπηρέτησε στην IDF για περίπου 20 χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ανέπτυξε και τελειοποίησε τη μοναδική του μέθοδο για αυτοάμυνα και αναμέτρηση σώμα με σώμα.

Αφού αποσύρθηκε από τα ενεργά του καθήκοντα, ο Imi άρχισε να υιοθετεί και να προσαρμόζει το Krav Maga στις ανάγκες των πολιτών. Η μέθοδος τροποποιήθηκε έτσι ώστε να βολεύει τους πάντες, άντρες, γυναίκες και παιδιά, που θα βρίσκονταν στην ανάγκη να σώσουν τη ζωή τους ή να επιβιώσουν από μία επίθεση με τη μικρότερη δυνατή ζημιά, όποιο και αν ήταν το υπόβαθρο της επίθεσης – εγκληματικό, φυλετικό ή άλλο. Για να εξαπλώσει τη μέθοδό του, ο Imi ίδρυσε δύο κέντρα εκπαίδευσης, το ένα στο Τελ Αβίβ και το άλλο στην Νατάνια. Ακόμη και στη δύση της ζωής του, ο Imi συνέχισε να επιβλέπει την εκπαίδευση των υψηλόβαθμων στελεχών του Krav Maga και να περνάει χρόνο με τους εκπαιδευτές στο Ισραήλ και το εξωτερικό. Καθοδηγούσε την εξελικτική πορεία και τις κατακτήσεις των εκπαιδευόμενων, μαγεύοντάς τους με την προσωπικότητα και τις γνώσεις του.

Ο Imi, ένας δάσκαλος, ένας μαχητής και ένας εξαίρετος άνθρωπος, έφυγε από τη ζωή στις 9 Ιανουαρίου του 1998, νωρίς το πρωί, μόλις 5 ώρες από τη στιγμή που εισήχθη στο νοσοκομείο.